Efficacy and side effects of distal vein ligation in arterio-venous fistulas of the snuff-box region in chronic renal failure patients

چکیده: زمینه و هدف: فیستول شریانی وریدی در ناحیه Snuff box یکی از تکنیک های رایج فیستول گذاری در بیماران دیالیزی می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه کارآیی و عوارض بستن و نبستن دیستال ورید در فیستول های شریانی وریدی در ناحیهSnuff box در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 60 بیمار ( 30 مرد، 30 زن) با نارسایی مزمن کلیه که برای فیستول گذاری مراجعه کرده بودند به روش آسان انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. در گروه اول پس از گذاشتن فیستول شریانی وریدی (AVF) دیستال ورید بسته شد و در گروه دوم بسته نشد. بیماران در روزهای 1، 30 و 90 پس از جراحی از نظر عملکرد فیستول و عوارض مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به کمک آزمون های آماری t دانشجویی و کای دو تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: کارآیی زودرس در دو گروه لیگاتور شده و لیگاتور نشده به ترتیب 100 و 7/96 درصد و کارآیی دیررس به ترتیب 90 و 4/83 درصد بود (05/0P). هایپرتانسیون وریدی و ادم در دو بیمار (هر دو در گروه لیگاتور نشده) و عفونت محل عمل تنها در یک بیمار مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به کارآیی بالا و عوارض اندک، فیستول های شریانی وریدی، ناحیه Snuff-box یکی از راه های ارجح عروقی ممکن برای بیماران همودیالیزی است. بستن دیستال ورید سبب می شود که عارضه هایپرتانسیون وریدی در فیستول ایجاد نشود